Wat zijn je hobby's?

I like boats very much. And making them. Sometimes at the same time as camping. Drifting over exotic Hebridean seascapes, marveling at the delicate, intricate worlds, or skipping across sparkling waves to an island, to sleep under the stars.

Hoe ziet jouw ideale date eruit?

Naar wie ik zoek
Eerlijk gezegd, hoe weten we dat we ze hebben gevonden!
Ik wil niet uitsluiten dat ik de ideale persoon ontmoet door willekeurig of subjectief bepaalde kwaliteiten of fysieke eigenschappen te vragen of te verdisconteren - het slaat nergens op.
Dingen die je niet kunt kopen bij Sainsburys na 23.00 uur:

Vanille-extract. Waarom? Omdat wanneer u het probeert te scannen, de computer "alcohol" knippert en uw poging afkeurt. Als je protesteert tegen de manager dat het zeker alleen sporen van alcohol bevat, onderzoekt hij de fles en zegt hij: "Het is vijfendertig procent bewijs, mijnheer," en geeft je een medelijdende blik die hij reserveert voor die langdurige alcoholisten die zich toch vastklampen wanhopig tot een laagje respect voor de middenklasse door hun alcoholisme te vermommen als een late bakavontuur.

Naar wie ik zoek
Wat ik echt leuk zou vinden, is iemand ontmoeten - je weet wel, als in "oh mijn god, ik denk dat ik net iemand heb leren kennen!" Deze persoon moet ook helder, attent en gearticuleerd zijn, omdat ik wil dat zij mijn beste vriend wordt. Ze zal NIET 'LOL' schrijven tenzij ze echt is, of tenzij ze ironisch is, wat niet zelden voorkomt.

Er zijn veel plaatsen waar je naartoe kunt gaan, en veel dingen die je kunt doen, maar je blijft het grootste deel van je tijd gewoon 'bij' zijn, en voor mij betekent dat praten, lachen en delen - gedachten, gevoelens, meningen , brownies (oh ja - ik maak moordenaar brownies), het lot. Iemand die leuk is om mee om te gaan en aantrekkelijk is, zou een geweldige plek zijn om te beginnen.

En nu met de brownies:

Er is een suggestie gedaan dat ik de brownies een eigen profiel geef, maar dat is blijkbaar niet toegestaan. Maar aangezien vandaag een bakdag was en mijn vertrouwde Olympus aanwezig was om de besprekingen te registreren, was de kans te goed om te missen. Factureer jezelf als 'squat, dark and handsome', zorg ervoor dat je hun foto bekijkt in het gedeelte 'meer foto's' en ik beloof je e-mails door te geven. Kan zijn.

Kun je wat over jezelf vertellen?

Ik ben helder, attent, welbespraakt en af en toe grappig met opzet, maar je zult waarschijnlijk zelf beslissen of een van die bijvoeglijke naamwoorden echt van toepassing is - en of je met me wilt lachen of met mij. Mijn niet-lineaire carrièrekeuze is een goede plek om te beginnen met zoeken naar wat me aanzet

In mijn eigen woorden
Mijn beslissing om onderwijs te volgen is niet carrière-driven, het gaat om het voortzetten van een persoonlijke reis die je zou kunnen zeggen.

Als een cumulatief leven aan geleerde lessen anderen helpt de dingen vanuit een niet-oordelende invalshoek te zien, is dat een prestatie als je gelooft wat er rond komt. Omstandigheden betekenen dat ik de verplichting kan aangaan met de intentie en het doel om een ??beter, afgerond persoon te worden. Het was absoluut onzinnig om over de universiteit na te denken toen ik gewoon niet volwassen genoeg was of mentaal voorbereid. Veel jongeren moeten zich zo voelen, maar worden overweldigd door druk van hun ouders en ouders en willen niet benadeeld worden. Maar subtiel volwassen worden, keuzes lijken logischer en smeken niet de vraag "waarom".

Als je aan de werkplek denkt, heeft leren inderdaad aandacht gekregen, net als het hele leven op manieren die niet altijd voor de hand liggend zijn, maar desalniettemin vitaal en relevant. Neem de stint als een ambtenaar, waar wat impliciet wordt aangeboden, inzichten zijn in de ingewikkelde mechanismen van de overheid die iemand buiten de publieke sector weinig begrijpt en die veel van de apathie en afwijzing van democratische politiek zou kunnen verklaren.

Vanuit het niets geconfronteerd met dit dilemma, of het opgeven van de zogenaamde zinvolle carrière en in plaats daarvan een persoonlijke verzorger. Ik koos voor het laatste omdat het moreel goed voelde. Als ik denk aan deze periode van vier jaar, omlijst met leren, zou ik zeggen dat het mogelijk de meest uitdagende emotionele maar ook karakterbepalende factor is bij het denken over palliatieve zorg. Ja, ik kan met autoriteit praten over zero-hours contracten in de detailhandel en vlagen van niet-inspirerend liefdadigheidswerk, maar wat ik hieruit put, is een grimmige herinnering aan hoe het leven is voor worstelende gezinnen die verstoken blijven van keuzes die anderen als vanzelfsprekend beschouwen, dus Ik reken mezelf gelukkig.